"LA w ogóle nie jest jak miasto, za bardzo się rozciąga" - mówi jedna z rozmówczyń Baldwina. Bo jak nazwać największy amerykański organizm polityczny niebędący stanem? Los Angeles to liczące osiemdziesiąt osiem miast "państwo narodowe" zamieszkiwane przez około jedenastu milionów ludzi mówiących w niemal dwustu językach. Czy LA można w ogóle zdefiniować? Rosecrans Baldwin przez kilka lat pracował nad książką, w której stara się odpowiedzieć na pytanie urbanisty Douglasa Suismana: "Czy miasto może być miastem, wcale nim nie będąc?". Odnosząc się zarówno do literatury, jak i własnych obserwacji i rozmów, rozwija koncepcję Los Angeles jako miasta-państwa, zestawiając Miasto Aniołów z antycznymi megalopolis. "Los Angeles" to także znakomity reportaż o przestrzeni kontrastów, gdzie sąsiadują ze sobą centra ubóstwa i zamożne zamknięte osiedla, bezdomni i celebryci, apokaliptyczne pogorzeliska i bajeczne plaże, przeludnienie i samotność. Dzięki siedmiu lekcjom Baldwina możemy choć trochę zrozumieć miasto, które każdego dnia wymyśla siebie na nowo. "Porzućcie wszelką nadzieję wszyscy, którzy otwieracie książkę Baldwina - nadzieję na to, że przeczytacie o miejscu, które, jak wam się wydaje, już trochę znacie i rozumiecie. Nie znacie i nie rozumiecie. Bo nie znają go i nie rozumieją nawet ci, którzy tam mieszkają - to wysiłek przypominający próbę uchwycenia chmury. Autor go jednak podejmuje i za pomocą gęstej frazy oraz bogactwa kulturowych odniesień stara się nakreślić portret Los Angeles, tego »nienawistnego, neonowego mirażu«, miejsca mgławicy, którego krawędzie są nieostre i poszarpane. Czy mu się udaje? Cała przyjemność tkwi tutaj w poszukiwaniu".